Dog is anjing. Anjing is lu. Anjing anjing berkeliaran. Menganjing sana sini. Ingat aku takde perasaan. Rasa macam anjing pun ada perasaan. Fikir.
Menyalak, barking. "Woof woof wof" Tapi menyalak yang ni lain. Lagi kuat. Lagi perit. Rasa macam nak baling batu. Bukan sekadar batu. Kalau boleh angkat lori, akan dibaling lori tu.
Kata kata pedas keluar. Menyalak bukan sekor. Dibawa anak anak nya. Konco konco. Anak anjing menyalak lagi kuat. Dah lah ramai. Berekor ekor. Nak lawan, rasa bodoh. Diam diam dan terus diam.
Hati memang setiap masa sakit. Selagi tak berhenti menyalak, selagi tu lah hati ni sakit. Nak kena baling batu baru reti senyap agaknya. Anjing ada otak tapi sikit pun tak function.
Aku diam bukan aku mengalah tapi bodoh layan anjing anjing macam kau. Tunggu sabar aku habis. Kite jumpa nanti.
Selamat malam.


